1.3 Açık Erişim Yayıncılık

“Kapalı Erişim” yayıncılık sistemi, bilim insanlarının ve akademisyenlerin etkisini sınırlamaktadır ve bu nedenle ilerleme önemli ölçüde yavaşlamaktadır. Açık Erişim literatürü, akademisyen Peter Suber tarafından “dijital, internet ortamında, ücretsiz, telif hakkı ve lisans yasaklarının çoğuna tabi olmayan” literatür olarak tanımlanmaktadır. Açık erişim yayıncılık sisteminin nasıl işlediği aşağıdaki grafikte gösterilmektedir.

Görsel 44

Daha önce grafiğini verdiğimiz günümüzdeki pahalı ve verimsiz akademik yayın sürecinin tersine, yukarıdaki grafikte alternatif bir yol olarak açık erişim süreci gösterilmiştir.

Süreç, resmi görev sisteminde açıklanan adımla yani resmi bir makamın araştırma yaptırmak için duyuru yapmasıyla başlar. Açık erişim sisteminde bu duyuruda araştırmanın açık erişim formatlarında yayımlanacağı belirtilir. Sonraki evrede araştırmacılar bilimsel araştırma yapar ve akademik makaleler yazar. Araştırmacılar söz konusu araştırma makalelerini dergilere gönderdiklerinde devlet fonundan ücret alabilmek için açık erişime izin vermelidir. Bu durumda araştırmacılar telif hakkını kâr elde eden yayıncılara devretmezler, kendi ellerinde tutarlar. Veya araştırmacılar bilimsel makaleleri CC BY gibi açık erişim lisansları kapsamında yayımlayan bir açık erişim dergiye gönderebilirler. Her iki durumda da makalelerin haklarından bazıları (veya tümü) araştırmacılara ait kalır, bu sayede araştırmacılar makalelerini açık lisanslar kapsamında yayımlayabilir ve makalelerinin üniversitelerin veya diğer araştırma kurumlarının arşivlerine konmasına, uzun süre erişimine ve saklanmasına izin verebilirler. Bir makale açık lisans kapsamında yayımlandığında kullanıcılara o araştırmaya erişim ve kullanım izni verilir. Bu tür bir açık erişim sistemi, bilimsel araştırmaların özgün amacına ve sonuçları bilim dünyasıyla paylaşmaya daha uygundur. Sonuç olarak açık erişim sistemi daha etkin, eşitlikçi, ekonomik ve iş birlikçidir.